از اینکه در مسیر بازگرداندن حق طبیعی کودکان برای تعامل آزادانه با طبیعت، با جریان مدرسه طبیعت همراه شده‌اید، شادمانیم. لطفا جهت حضور در مدرسه طبیعت کاوی‌کنج، قوانین زیر را مدنظر داشته باشید:
- والدین به هیچ عنوان اجازه ورود به فضای فعالیتی کودکان را ندارند.
- والدین به هیچ عنوان نباید در زمان برگزاری کارگاه با سرتسهیلگر و تسهیلگران وارد گفتگو شوند و مواردی را که مایلند در مورد آن گفتگو کنند، می‌بایست به دفتر ثبت‌نام منتقل کنند.
- در زمان حضور کودکتان در کارگاه، امکان تعامل شما با کودکان (کودک خودتان یا کودکان دیگر) وجود ندارد، در صورتی که بنا به ضرورت تعامل شما موردنیاز باشد، این موضوع با هماهنگی سرتسهیلگر از طریق دفتر ثبت‌نام به اطلاع شما خواهد رسید.
- مدرسه طبیعت کاوی‌کنج تنها در روزهای ثبت‌نامی موظف به پذیرش کودکان است، بنابراین از آوردن کودکان بدون هماهنگی و ثبت‌نام قبلی جداً خودداری کنید.
- لطفا از به همراه آوردن حیوان بدون هماهنگی با مسئولان مدرسه طبیعت خودداری کنید.
- مسئولیت وسایلی (اسباب‌بازی، موبایل، تبلت و…) که کودکان با خود از خانه به همراه می‌آورند به عهده خود کودکان است. در صورتی که حساسیت خاصی بر روی این وسایل وجود دارد، از به همراه آوردن آنها به مدرسه طبیعت خودداری کنید.
- والدین موظفند در پایان برنامه کارگاه، در ساعت مقرر به دنبال کودک خود بیایند، مسئولیت کودک بعد از ساعت پایان کارگاه بر عهده والدین می‌باشد.
- در صورتی که قرار باشد دیگر بستگان یا آشنایان به دنبال کودک بیایند این امر حتما باید با هماهنگی قبلی از سوی والدین باشد.
- بودن والدین در شروع حضور کودکشان در مدرسه طبیعت تا ۳ جلسه مجاز است، بعد از آن در صورت نیاز به ادامه حضور این موضوع با هماهنگی دفتر ثبت‌نام و گروه تسهیلگری خواهد بود.
- حیوانات در فضای مدرسه طبیعت آزاد هستند، در صورتی که از حیوانات می‌ترسید، حتما این موضوع را پیش از حضور در مدرسه طبیعت مدنظر قرار دهید.
تجهیزات ضروری برای حضور کودکان در کارگاه مدرسه طبیعت کاوی‌کنج
- هر کودک به هنگام ورود به مدرسه طبیعت کاوی‌کنج می‌بایست با خود پوشش و وسایل مناسب برای فعالیت داشته باشد، منظور از پوشش مناسب، لباس مناسب فصل و پوشیدن آن به صورت لایه لایه است که امکان کم و زیاد کردن لباس را بدهد، لباس آستینِ بلند داشته باشد و شلوار بلند باشد. رنگی یا گِلی شدن لباس ایرادی نداشته باشد و کفش مناسب دویدن باشد. منظور از وسایل مناسب حداقل دو دست لباس کامل اضافه، کفش یا دمپایی اضافه، یک حوله کوچک، یک پلاستیک برای لباس‌های خیس یا گِلی، یک لیوان یا قمقمه آب شخصی و یک وعده چاشت سالم می‌باشد.
رضایت‌نامه
“بازی در طبیعت به هیچ عنوان از بسیاری از کارهای دیگری که بچه‌ها انجام می‌دهند، خطرناک‌تر نیست، مانند رو به پایین دویدن در پله‌ها، بازی فوتبال، بازی در خودرو یا دوچرخه‌سواری؛ اگرچه بازی در فضای باز خطراتی دارد، ولی رشد واقعی را به ارمغان می‌آورد. شما همیشه باید ایمنی را در نظر بگیرید اما خطرات جزئی نباید فکر و ذکر شما بشوند. بهتر است بدانید که شایع‌ترین علت مرگ ناگهانی کودکان، حوادث رانندگی است. اما هنوز هم با اتومبیل کودک خود را جابه جا می‌کنید. اجازه ندهید که خطرات قابل کنترل، بچه‌ها را از بازی در طبیعت محروم کند. دیر یا زود، فرزندان شما باید یاد بگیرند که خطرات را تشخیص دهند، محدودیت‌های خود را ارزیابی کنند و مسئولیت عمل خود را برعهده بگیرند.
ترجیح می‌دهید این مهارت‌ها را در بالا رفتن از درخت حیاط خلوت، در سن هشت سالگی، یاد بگیرند و یا صبر می‌کنید تا در شانزده سالگی و زمانی که پشت فرمان یک خودرو هستند آن را بیاموزند؟”
(Finch, K. A Parent’s Guide to Nature Play (Omaha, Nebraska: Green Hearts Institute for Nature in Childhood,2009
در مدرسه طبیعت کاوی‌کنج، کودک می‌تواند از بستری طبیعی و پرنشاط برای رشد سالم و پویای خود بهره‌مند شود. بستری که در آن کودک جهت تعامل با همسالانش بازی می‌کند، بازی خلق می‌کند (گل بازی، خاک بازی، بازیهای خلاقانه جدید و…)، جهت رشد مهارت‌های فیزیکی‌اش از درخت و تپه و نردبان چوبی و طنابی بالا می‌رود، می‌پرد، می‌دود و جهت اجرایی کردن پروژه‌اش (آرزویش) از ابزاری همچون میخ و چکش و اره و… استفاده می‌کند، جهت پرورش خلاقیت و کنجکاوی‌اش به کنکاش و جستجو در محیطی ناشناخته می‌پردازد، جهت پرورش حس مسئولیت‌پذیری و کنجکاوی و خلاقیت با حیواناتی همچون گوسفند و سگ و گربه و خرگوش و پرنده و حشره در تعامل می‌باشد و…
یکی از مهم‌ترین و جدی‌ترین دغدغه‌های مدرسه طبیعت کاوی‌کنج در تجربه آزادانه طبیعت، حفظ ایمنی و سلامت کودکان است، دست‌اندرکاران و تسهیلگران کاوی‌کنج همه تلاش خود را برای کاهش خطرات و جلوگیری از آسیب به کار می‌گیرند و رعایت ایمنی کودکان در صدر وظایف تسهیلگری تعریف شده است، اما والدین و مراقبین عزیز باید به این نکته توجه کنند که ایمنی صددرصدی و همزمان بهره بردن از منافع بودن کودک در طبیعت امکان پذیر نیست و هیچگاه نمی‌توان احتمال بروز حادثه را به صفر رساند. تنها در صورت در قفس کردن کودکان و جلوگیری از یادگیری آنها می‌توان ایمنی همه‌جانبه آنها را تضمین کرد.
بنابراین باید همواره این نکته را به خاطر داشت که برقراری توازن میان ایمنی کودکان و فراهم آوردن فرصت بودن و بازی آنها در محیط‌های باز و طبیعی برای رشد بهینه کودکان ضروری است و این امر تنها با درک متقابل این موضوع از سوی دست‌اندرکاران مدرسه طبیعت و والدین و مراقبین عزیز امکان‌پذیر است.
